Przemyśl, 18 XII (1906 r.)
Najmilsze moje Panie! [tj. radne w Warszawie]
[...] Zawczasu ślę moje serdeczne życzenia - niech Boskie Dzieciątko osładza Wasze troski ze swojego Żłóbka pobłogosławi w pracach i nauczy znosić w cichości wszystkie cierpienia dla Jego miłości wszystkie cierpienia - zawody - trudy. Niech Was też pobudzi do większej pracy i czujności nad poruszeniami Waszego serca, by ono całkiem do Boga należało. Wreszcie, by z Boskiego Serca Dzieciątka spłynęły na Was strumienie łask, miłosierdzia - światła; byście ukochały całym sercem upokorzenie - ubóstwo, posłuszeństwo i żyły w jedności, miłości wzajemnej jak na członków jednej rodziny przystało. W tej intencji odprawmy godzinę adoracji, połączmy się w modlit[wie] duchowo przy Żłóbku Pańskim i tam ponówmy ofiarkę z całego życia naszego. Zesłał nam Pan Jezus pociechę - zawiadomił nas dzisiaj Ks. Stach[yrak], że odprawi o północy w naszej kapliczce Pasterkę [...]. Józia nasza kochana staruszka niech wcześnie przygotuje wszystko co potrzebne na święta, by nie było zamętu i wigilia wcześniej powinna być podana, abyście mogły trochę wypocząć przed Pasterką. Wszystkim znajomym Księżom proszę złożyć ode mnie życzenia i polecić mnie św. modlitwom. [...] - Polecając się Wasz[emu] sercu i pamięci Opiece Bożej oddaję
Maria
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz